Sądziłam, że wejście na wzgórze przy Fushimi Inari Shrine, to będzie bułka z masłem. W końcu to tylko 233 metry, wygodna ścieżka. Jednak jakby nie patrzeć, żar lejący się z nieba i tłum ludzi zrobiły swoje. Byliśmy zmęczeni, zegarek wskazywał południe, a my mieliśmy w planach jeszcze jedną istotną atrakcję Kyoto – świątynię Kiyomizu-dera.
Jak dotrzeć do świątyni Kiyomizu-dera?
Jako że pierwszym punktem naszego programu było Fushimi Inari, do świątyni jechaliśmy właśnie stamtąd. Przejazd ze stacji Fushimi Inari Station do Kiyomizu-Gojo Station zajął nam mniej niż 10 minut i kosztował 210 jenów. Po tym czasie czekało nas 1,5 km spaceru do świątyni. Było południe i żar lał się z nieba. Zmęczeni po 25 min drogi dotarliśmy do miejsca, które na mapie można znaleźć pod nazwą Gojōzaka Kiyomizu-dera Entrance. Przeszliśmy przez kamienny most i zaczęliśmy kierować się w górę, do bramy wejściowej. Okazało się, że głównej części świątyni został nam jeszcze spory kawałek drogi, a przed nami ukazała się mniejsza buddyjska Otani Hombyo. Przeszliśmy się po jej terenie, a następnie podążaliśmy za wskazówkami dotyczącymi dojścia do Kiyomizu-dera.
Japoński cmentarz
Trafiliśmy przypadkiem na boczną ścieżkę, która była dosyć strona, ale wylana asfalten i pusta. Okazało się, że prowadzi przez okoliczny cmentarz, mogliśmy więc z bliska przyjrzeć się charakterystycznym japońskim grobom. Po jakieś 10 minutach dotarliśmy na teren Kiyomizu-dera. Polecam wybrać się do świątyni właśnie tą drogą, można w ten sposób ominąć tłumy.
Kiyomizu-dera w Kyoto
Świątynia ufundowana została w roku 780 i obecnie znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Najbardziej znaną (szczególnie wizualnie) częścią świątyni jest wykonana z drewna główna hala. Niestety, do marca 2020 roku odbywa się remont tej części Kiyomizu-dera, w związku z tym jest ona zasłonięta przez rusztowania. Pomimo remontu, nadal możliwe jest wejście do środka.
W związku z tym, że byliśmy już mocno zmęczeni, nasze zwiedzanie ograniczyło się do przejścia po głównym otwartym terenie z pagodą. Zrezygnowaliśmy tym samym z wejścia do drewnianej, starej części, do której ludzie czekali w sporych rozmiarów kolejce. Po spacerze stwierdziliśmy, że najwyższy czas coś przekąsić i tym samym weszliśmy w ciasny tłum podążający ulicą dochodzącą do świątyni.
Higashiyama
Ulica, podobnie jak świątynia należy do dzielnicy Higashiyama, będącej jedną z najstarszych i najlepiej zachowanych w Kyoto. To właśnie tutaj można podziwiać tradycyjne japońskie domy z drewna. Jest to także miejsce, gdzie znajdziecie wiele dobrych i bardzo drogich restauracji typu kaiseki (serwujących wielodaniowe posiłki) oraz małych sklepików. Sprzedaje się tutaj także tradycyjne wyroby takie jak porcelana czy wyroby z drewna i bambusa.
Ulica, którą podążaliśmy, była jednym z najpopularniejszych miejsc na zakup pamiątek w Kyoto. Znajdowały się tutaj także bary ze streetfoodem, z których oferty mieliśmy zamiar skorzystać. Tłok był jednak niesamowity. Przez większość wyjazdu cieszyłam się, że jesteśmy w Japonii właśnie w trakcie Golden Week. W tym miejscu miałam jednak wrażenie, że przez ścisk miejsce traci swój unikalny charakter. Zjedliśmy więc na szybko krewetkowe smażone krokiety i udaliśmy się na stację kolejową.
Informacje praktyczne o Kiyomizu-dera w Kyoto
- Wejście na teren świątyni jest darmowe, płaci się jedynie za bilet do drewnianej hali (400 jenów, czyli ok. 15 zł).
- Jeśli zamierzacie robić zakupy przy ulicy dochodzącej do świątyni, musicie nastawić się na odpowiednio wyższe ceny.
- Za krokieta na patyku płaciliśmy około 300 jenów.
- Nie polecam odwiedzać tego miejsca w godzinach 12.00-15.00 w czasie Golden Week, niestety tłum odbiera urok miejscu.